Leontine Lieffering:

” Ik ben al zo lang betrokken bij Art-S-Cool dat ik de tel ben kwijtgeraakt.
Het zal bijna 10 jaar zijn. Aan het begin van onze kunstschool was het zo spannend om met een kleine groep bevlogen kunstenaars te bedenken hoe we dat wilden gaan doen, lesgeven aan kinderen die niet zo snel met kunst en cultuur in aanraking komen.

‍

‍


Zelf was ik als kind altijd aan het tekenen en knutselen, teruggetrokken in mijn eigen wereld. Dat tekenen en knutselen doe ik nog steeds alleen heeft het na mijn studie aan de academie in Rotterdam veel grotere vormen aangenomen. Het begint vaak met een ruimte waar ik door gefascineerd raak en dan begint het onderzoek naar de verhoudingen van deze plek, haar functie en geschiedenis. Langzaamaan ontstaat een idee over het beeld dat ik aan deze plek wil toevoegen en van welk materiaal het gemaakt gaat worden.

‍
Bij Art-S-Cool begon ik met kunstlessen na schooltijd. Al snel kwamen daar projecten bij waaraan het hele team meewerkte zoals ‘Later als ik groot ben’ ; kinderen uit de Schilderwijk en Transvaal verbeeldden in het wijkpark hun toekomstige beroep in levensgrote schilderijen. Dat was een indrukwekkende gebeurtenis waardoor het voor mij nog duidelijker werd hoe belangrijk onze kunstschool in deze wijken is. Ruimte geven voor de verbeelding, dromen over de toekomst waarin alles mogelijk is. Kinderen vaardigheden aanreiken om hun eigen ideeën te visualiseren én woorden te vinden om over hun werkjes te praten.

‍

‍
‍
En dat vind ik in mijn lessen aan de kleuters van de Jan van Nassauschool ook belangrijk. Kleuters zijn nog heel vrij in het denken en reageren én ze kunnen heel goed kijken. Daar leer ik veel van. Er zijn altijd nog meer mogelijkheden dan je voor mogelijk houdt. Een paar weken geleden ging het in de kunstles over de wereldbol, de landen en de oceanen. Salim zei:’ Juf, vanuit de ruimte lijkt de wereldbol wel een kunstwerk met al die vlakjes”. Dan ben ik even stil.”

‍